تاریخ ایران
نصر اول مؤسس سلسله سامانی مؤسس این سلسله، نصر اول و عدهای از فرمانروایان برجسته آن، توانسته بودند دورانی از آرامش نسبی را برای ایرانیان فراهم آورند، ولی البته همه آنان چنین نبودند و همیشه نیز چنین نبود. ثبات این سرزمین با کوششهایی که توسط مرداویج زیاری برای بازگرداندن طرز حکومت پیش از اسلامی صورت گرفت و همچنین با افراط کاری های دینی پادشاه با شکوه سامانی، نصر دوم در اواخر زندگی خود به مذهب اسماعیلی گروید و از این راه خود را با دستگاه خلافت درگیر کرد. زبان فارسی در دوره سامانیان در دوره ایران سامانی، زبان فارسی از پیشرفت و شکوفایی زیادی برخوردار شد. با آن که سامانیان در امور اداری زبان عربی را به کار میبردند و آن را شعار وحدت خلافت میشمردند، امکان آن را فراهم آوردند تا شاعرانی ایرانی همچون رودکی «وفات در 329 ق / 940 - 1 م» و دقیقی «حدود 325 - 70 ق / 935 - 80 م» از نخستین کسانی باشند که با گونهای از زبان ملی خود که از تکمیل و تلفیق لهجههای محلی گوناگون فراهم آمده بود مطلب بنویسند. این زبان در دربار سامانیان پذیرفته شد و سرانجام به عنوان زبان فارسی جدید رواج پیدا کرد که با اندکی تغییرات آوایی تا زمان حاضر بر جای مانده است. فارسی جدید به خط عربی نوشته شد و رفته رفته هر چه بیشتر کلمات عربی به آن راه یافت که این امر تا حدی نتیجه پیشرفت پیروزمندان جهانی دین اسلام بوده است. پادشاهان سلسله سامانینام و لقب نه تن از پادشاهان این سلسله با توالی و مدت حکومتشان، از این قرار است: اسماعیل بن احمد، معروف به امیر ماضی (۲۹۵ – ۲۷۹ ه.ق) احمد بن اسماعیل، معروف به امیر شهید (۳۰۱ – ۲۵۹ ه.ق) نصر بن احمد، معروف به امیر سعید (۳۳۱ – ۳۰۱ ه.ق) نوح بن نصر، معروف به امیر حمید (۳۴۳ – ۳۳۱ ه.ق.) عبدالملک بن نوح، معروف به امیر رشید (۳۵۰ – ۳۴۳ ه.ق) منصوربن نوح، معروف به امیر سدید (۳۶۵ – ۳۵۰ ه.ق) نوح بن منصور، معروف به امیر رضی (۳۸۷ – ۳۶۵ ه.ق) منصور بن نوح (۳۸۹ – ۳۸۷ ه.ق.) عبدالملک بن نوح (۳۸۹ – ۳۸۹ ه.ق)
آخرین مطالب
پيوندها
تبادل
لینک هوشمند
نويسندگان
|
|||
|